visitas

viernes, 13 de diciembre de 2013

HOJAS SECAS



Hoy, desde mi balcón,
he visto un camión del ayuntamiento
cargado de hojas secas,
que es como si se llevasen el otoño.
Estamos a veintisiete de diciembre
y no puedo dejar de pensar
en cierta inoperancia
de la municipalidad
por retirar esta estación
con tanto retraso.
Deberían aprender
del gobierno central,
que lleva,
con adelanto de años,
recortando primaveras.
Ahora,
Tal cual ese camión
lleno de ocre,
pasan transportes invisibles
que retiran,
bajo amenaza
de multa obscena
la posibilidad de salir
a ver el sol
voz en grito.
Si nos dejamos
no habrá primavera en Praga
ni sesenta y siete en Heidelberg
o sesenta y ocho en París.
Salgo de nuevo al balcón
y creo ver otros camiones
que llegan
cargados de un invierno desalmado.
Porque el frío
y la oscuridad
son gratis
y legales;
siempre debidamente controlados,
no vaya a ser
que de tanto temblar
el suelo
bajo sus pies
vibre hasta ponerlos nerviosos.
Es posible
que un remolque
con hojas muertas,
tal como pretenden,
desde su plural mayestático,
que estén las conciencias,,
signifique también
que embargaron
la belleza de las alamedas
por un déficit de paseos
enterrando los pies
en la hojarasca;
yo, por si acaso,
he procurado estar
al corriente en los pagos
a base de pasos lentos
y pitillos en los bancos.
Voy a cerrar la puerta
del balcón
porque me estoy preocupando
mucho,
no de forma innecesaria
pero sí, tal vez,
un tanto inútil,
rumiando versos infructuosos.
Voy a hacerlo,
también,
por miedo
a que lo próximo que vea
sean camiones
llevándose las flores
por anticipado.

5 comentarios:

  1. Recoñezo que me gustas máis cando recitas en galego pero este en concreto chegoume a cada poro do meu corpo. Parabéns. Xa tes unha nova fan deste blog.

    ResponderEliminar
  2. ¡Hola!. Te escuché este fin de semana en Entreversados. Especialmente me quedé con este poema grabado en la memoria; entre otros. Quería darte las gracias por abrir tu poesía al mundo, es realmente reconfortante y necesario.

    Te dejo mi mundo de palabras por si algún día te apetece echarle un vistazo:
    versoscolordeolivo.blogspot.com

    Y por cierto te invito a que vengas a una obra de teatro que vamos a hacer el día 18 de Octubre en el Sexto Edificio del Museo a las 20:00h. Se titula Verbas de Muller, y en ella reina la poesía.

    ¡Saludos!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Hola. Muchas gracias por tu apoyo. Me alegro de que te gustase nuestro espectáculo. Espero que tengamos más ocasiones de vernos y hablar de estas cosas.
      Espero poder ir a verte a la obra de teatro. Te dejo mi correo por si quieres estar en contacto: r.rey51@gmail.com

      Saludos

      Eliminar
  3. Llegué a este blog buscando otro (versoscolordeolivo) y me quedé prendado y prendido en este poema.
    Hermosa construcción para defender la belleza de quienes la pisotean y la hacen fea ( a la vida me refiero).

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Muchas gracias. Me alegro de que te guste. Siempre son un gran apoyo los comentarios como este. Espero que ahora que lo conoces sigas visitándolo

      Eliminar